
Miskend talent
Het gaat kunstenstudent Manolo Gonzalez niet voor de wind. De leraars op de schilderacademie die hem eerst een talent vonden, vinden zijn nieuwe werk maar niets. Zijn moeder blijft hem maar bellen met het verwijt dat hij nooit eens langskomt. Zijn hospita zet hem zijn studentenkamer uit. Zijn vader wil hem liever niet laten intrekken. Hij moet baantjes zoeken om rond te komen. En dan de meisjes! Ach, de meisjes... Gelukkig - of is het jammer genoeg? - twijfelt Manolo zelf geen seconde aan zijn ongelofelijke schildertalent.
Het gaat bergaf met Manolo, dat is wel duidelijk. Maar komt hij er weer bovenop? Wordt hij de nieuwe Picasso? Zal hij dat formidabele schilderij ooit maken? Blijft hij zijn artistieke principes trouw? Zullen de galerieën om zijn werk staan springen? Zullen de vrouwen hem aanbidden? Of wordt hij een seksverslaafde winkeldief, want dat kan ook. Grappig!
Lees een stukje
Mijn eerste dienst volbracht ik met Astrid. Zij werkte me in. Funky Monkey, bambino, macchiato, amandino, caramelino, de hele lijst koffiesoorten werd me door haar uitgelegd. Elke barista droeg een strak, zwart T-shirt waarop een mergelwitte koffieboon stond afgebeeld. Astrid had gigantische borsten, waardoor die boon eerder leek op 'n misvormde pompoen.
- Ik ben de grootste schilder die de mensheid ooit gekend heeft. Dat wil ik wel even gezegd hebben.
- Jij bent grappig, zei ze.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.