Met kinderogen

Welke kleine details herinner jij je van je kindertijd? Verstoppertje spelen, kampjes bouwen onder stoelen, brandnetels die prikken, pannenkoekendagen, verkleedpartijtjes, korsten op je geschaafde knieën... Wat zien kinderogen dat we later misschien vergeten? 

De dichter des vaderlands Lisette Lombé (2024-2025) staat stil bij de zintuigen van een kind en brengt zo een dialoog tussen generaties op gang. Ze lokt nostalgische gevoelens uit voor het simpele geluk zonder zeemzoet te worden. Het gedicht in simpele taal wordt ondersteund door illustraties van stillevens uit diezelfde kindertijd (de slaapkamer met speelgoed op de grond, de natte regenlaarsjes in de gang, de magneetjes op de ijskast...).