Lieve Langbeen
Judy is de oudste wees in het weeshuis. Een pretje is dat niet: ze moet helpen met de zorg voor de kleintjes en is van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat bezig met ‘vloeren en weesjes schrobben’. Maar dan mag ze dankzij een onbekende weldoener gaan studeren – op één voorwaarde: ze moet hem elke maand een brief schrijven. Voor Judy gaat een hele nieuwe wereld open, met vriendschap en een eigen kamer en kleren die van jezelf zijn.
Lieve Langbeen is een eeuwenoud boek: Jean Webster schreef het in 1912. Sindsdien is het wereldwijd vertaald en verfilmd. Deze nieuwe vertaling is fris en tegelijk lekker ouderwets en heerlijk romantisch.
Lees een stukje
Het voelt heel raar om brieven te schrijven aan iemand die je niet kent. Voor mij is het sowieso raar. Ik heb in mijn hele leven hooguit drie of vier brieven geschreven, dus neem het me alstublieft niet kwalijk als ze niet zijn zoals het hoort.
Gistermorgen hebben mevrouw Lippett en ik voor mijn vertrek nog heel ernstig met elkaar gesproken. Ze vertelde hoe ik me de rest van mijn leven moest gedragen en vooral ten opzichte van de vriendelijke meneer die zo veel voor me doet. Ik moet vooral Veel Respect tonen.
Maar hoe kun je iemand die John Smith genoemd wil worden nu veel respect tonen?
Wat andere lezers vinden
saai
ik wil dit boek zooo graag lezen. maar vind het nooit in de bib of standaard.