Hoe ik het kopbeest versloeg
Talula groeit op als middelste van zeven kinderen. Haar moeder is alweer zwanger is (van zusje Welcome) en is blijven hangen in het flower-power-tijdperk. Er gelden absoluut geen regels in huis, en precies dat maakt Talula onzeker.
In haar dagboek reflecteert ze over haar ongewone, wat marginale gezin, over littekens, en het leven zelf. Haar herinneringen en groeipijnen worden steeds grimmiger.
Op gevoelige, realistische en tegelijkertijd humoristische manier lees je over de obstakels die Talula moet overwinnen op weg naar volwassenheid. Het levert een gevoelig, intens portret van een puber op.
Lees een stukje
Over mijn voeten gesproken: daar moet ik ook nog iets over vertellen. Ik heb al gezegd dat ik twee mogelijke vaders heb. De nacht dat ik ben verwekt, sliep mijn moeder met twee mannen. Dat deed ze vaker, en nu misschien nog, het zou me niet verbazen. Zo is ze. Hoe dan ook, toen ik werd geboren, leidde ze uit de vorm van mijn tenen af wie mijn vader is. Dat is niet de man met wie ze nu samen leeft. Die man is alleen de vader van Welcome. Hij heet Yves.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Doodgewoon
De weg naar morgenochtend : een beeldverhaal
Liefs van Aubrey
Zeven dubbeltjes en een trein
Helden: Griekse mythen
Wat andere lezers vinden
Mooi boek! Wel eens tof om te lezen, ook als je al aan de oudere kant bent!?