
De winter van de Belgica
1897, een dikke honderd jaar geleden. De zuidpool is nog een blinde vlek op de kaart. Niemand is er geweest. Maar dat zal snel veranderen want vanuit de haven van Antwerpen vertrekt een Belgisch schip, De Belgica, op expeditie naar de pool.
Eén van de jongste opvarenden is Jan Van Mirlo, een bakkersknecht van 20. Hij vertelt ons over de reis: over de sfeer aan boord, over de gevaren van het wilde water rond Vuurland, over hoe niet alle deelnemers de expeditie overleven, over hoe de Belgica vastvriest in het ijs rond de zuidpool, over hoe vies pinguïns smaken...
De Belgica heeft echt bestaan. De Belgica is echt naar de zuidpool gevaren en is echt in het pakijs vastgelopen. Jan Van Mirlo was echt aan boord. Hij vertelde tot aan zijn dood in 1964 aan al wie het horen wilde over zijn ontdekkingsreis. Hij zette zijn herinneringen ook op papier en die papieren liggen nu in het scheepvaartmuseum in Antwerpen. Op basis van al deze herinneringen heeft Willy Schuyesmans dit heerlijke avonturenboek geschreven.
België heeft vandaag een wetenschappelijke basis op de zuidpool. Zonder de historische reis van de Belgica, was dat niet het geval geweest.
Lees een stukje
De eerste dagen hadden we ons heel voorzichtig op het ijs rond de Belgica gewaagd, bang als we waren dat het plots zou breken en we van het schip gescheiden zouden worden. Maar spoedig werden we stouter en waagden we ons verder, aangetrokken door de pinguïns die in groepjes op het ijs stonden. Gekke beesten zijn dat en helemaal niet schuw. We konden zo tussen hen in lopen. Als ik er een trachtte te pakken, waggelde de vogel een paar passen weg, kwaakte luidkeels en bleef dan weer staan alsof er niets gebeurd was. Toch was het niet gemakkelijk om er echt een te vangen. Je moest er bovenop duiken en vooral zien dat je meteen zijn bek stevig beethad, want daar kan zo'n vetgans fel mee uithalen.
Wat andere lezers vinden
?het is een speciaal boek
Het boek is echt tof. Ik lees graag boeken over reizen, echt gebeurd of verzonnen. Het is ook leuk dat je het bekijkt vanuit een personage. Hij moest normaal naar het leger maar heeft dan toch kunnen regelen dat mee mocht met de boot. Het is echt een top boek. Ik zou het echt aanraden.
Het lijkt me een leuk boek.
Maar ik kan niet oordelen zonder dat ik het gelezen heb.
Het boek de winter van de Belgica is geschreven door Willy Schuyesmans. Het boek is echt een geweldig boek omdat je het hele verhaal bekijkt vanuit één personage dat er zelf ook bij was, deze ene persoon is niemand minder dan Jan Van Mirlo, een ras echte Belg uit Antwerpen uit de wijk het Schelleken, waar hij bijzonder trots op is. Hij moest eigenlijk naar het leger voor drie jaar omdat hij geloot was, maar hij mocht zijn legerdienst doorbrengen op de Belgica: het schip dat naar de zuidpool zou varen. Hun expeditie naar de zuidpool ging echter niet zoals eerst gepland, eerst en vooral door een valse start in Antwerpen en ze moesten namelijk overwinteren op de zuidpool omdat hun schip was vastgevroren, wat hun bijna hun leven kostte. En dat is wat het boek aantrekkelijk maakt: Het gevecht tussen leven en dood daar in het uiterste zuiden van de planeet in de bevroren hel.
Ik vond het niet erg vlot leesbaar, maar het stremde ook niet heel erg. Naar het einde toe leest het steeds vlotter, vind ik.
Het verhaal is super, en normaal gezien lees ik niet zo vaak boeken over verre reizen, maar dit is echt leuk. Als je beseft wat die mannen allemaal hebben bereikt, en hebben moeten doorstaan, dan besef je toch wel dat doorzettingsvermogen echt belangrijk kan zijn.
Ja, ik ben, ondanks mijn mening over de schrijfstijl, helemaal fan van het verhaal. We leven nu meer dan honderd jaar later, maar toch komt het boek natuurlijk over, alsof je het zelf zou kunnen meemaken. Ik vind het een aanrader!
Ik ben het nu aan het lezen, en het is wel spannend, maar ik vind op de een of andere manier dat dit niet vlot leest. Je neemt het boek weer, je kan dan 1 of 2 hoofdstukken lezen, en als ik aan het 3de begin, dan kan ik mijn aandacht er niet bijhouden. Het verhaal zelf is goed, er zijn geen stukken waar constant hetzelfde gebeurt. De tijd vliegt(in het boek) voorbij, twee, drie dagen worden op een pagina beschreven. Het is dus niet saai. Verder raad ik je wel aan om termen als bakboord en stuurboord en allerlei van die dingen vanbuiten te leren, want ik weet het verschil niet, en dat is soms ingewikkeld als je het niet begrijpt. Je kunt je er wel een voorstelling bij maken, maar toch...
De schrijfstijl van het boek stond mijn aan. Het maakt het boek nog spannender en het leest vlot.
Het boek is geschreven hoe het werkelijk was om naar de Zuidpool te varen, van tegenslagen en moreel vlak. Niet alleen verhaal van het hoofdpersoonage Mirlo, maar ook van andere persoonage zoals: Gerlache, Cook...