
De wereld
Een man staat op en doet vandaag iets heel anders dan alle vorige dagen. Hij breekt met zijn vorige leven. Hij stapt de wereld in, een trein op. Op die trein ontmoet hij een kleine en onopvallende man (zijn spiegelbeeld?), de jonge Haja en de vrouw Marjan. Terwijl de trein lange tijd stilstaat, vertelt Haja over haar leven als jonge vluchtelinge. Dat is het begin van een reis vol verrassingen. Want de wereld, hoe beangstigend ook, lokt en roept.
Door die trein op te stappen, heeft de man zijn leven in beweging gezet. Hij is bang en kwetsbaar. De andere mensen in zijn treincoupé zijn dat ook. Na een lange nacht komen ze aan voor de zee. Nu komen er keuzes: zal hij zorgen voor de jonge Haja? Wat zal Marjan doen? In minder dan 80 bladzijden en begeleid door sobere en krachtige tekeningen, krijgen we hier een verhaal over de essentie van het leven. Heel bijzonder en poëtisch boek!
Lees een stukje
Marjan sloeg haar arm rond het kind. Ze keek me veelbetekenend aan alsof ik iets moest doen. Wat wilde ze van me? Jij leek niet aangedaan. Integendeel. 'We gaan vertrekken', zei je. Hoe was het mogelijk dat de trein zich meteen na je woorden in gang zette? Marjan keek je verbijsterd aan. Nu pas merkte ze je op. Dan haalde ze haar mollige schouders op. Ze liet haar ogen zacht op mij rusten. Ze maakte mij bang. Haja keek vertwijfeld uit het raam, wellicht zocht ze haar oom, ze omklemde Marjans hand. Ver weg al zweefde de magere man. Ik zag hem voor me in een zwart water. In de diepte waar de potvis op leven en door met een octopus vond. In het duister lichtte de addertandvis op. De man zwom naar het licht.
Wat andere lezers vinden
Ik vond het een makkelijk boek om te lezen, maar het is moeilijk om te begrijpen. Het vertelt een verhaal van een man die samen met een meisje en een oom in een treinnwagon zit. Er gebeurt niets, maar tegelijk van alles. Ik ga niets meer van deze schrijver lezen, want dit is niet zo mijn stijl.