De maagd en de neger

Ik vond het op zich een vrij goed verhaal, maar het zwart-wit stoorde me een beetje. Doordat de tekeningen echt enkel zwart en wit was en er geen enkel gebruik is gemaakt van grijstinten zijn sommige plaatjes heel erg donker. Als de achtergrond in het zwart wordt getekend en de personages dan ook zwarte kledij aanhebben komt voor mij vooral de achtergrond naar de voorgrond en zie ik wat de personages doen op de prent niet duidelijk. Er werd in de klas wel gezegd dat het na een tijdje niet meer zou storen en dat ik ze na een tijd zou zien als echte personages maar dit gebeurde niet. Het verhaal op zich was een goed verhaal. Zeker als je weet dat het een autobiografie is van de schrijfster zelf. Judith Vanistendael is eigenlijk Sofie en de vader in de strip, het hoofdpersonage in de strip, speelt haar effectieve vader. Dit maakt het verhaal levendiger. Op sommige momenten zijn er anekdotes waar niet echt duidelijk iets aan voorafgegaan is zo komt Sofie plots aangerend en verteld dat Abou gemarteld is geweest, maar of dit in België was of in Togo kom je niet te weten, en nadat dit verteld is wordt hier ook niets meer met gedaan. Het is meer een losstaand feit dat tussendoor even verteld wordt dan iets dat effectief deelneemt aan het verhaal. Ik lees normaal gezien niet zoveel strips, de enige moment dat ik echt een strip lees is als ik me 10 minuutjes moet bezighouden of als ik eventjes op iets moet wachten. Meestal lees ik dan ook literair minder hoogstaande strips als Kiekeboe of Suske en Wiske dus dit is iets helemaal anders dan ik gewent ben. Natuurlijk is het fijn dat hier echt een verhaal in zit om te lezen, maar het is niet echt een boek dat je kan nemen om eventjes 10 minuten in te lezen en dan weg te leggen. Het literaire aan de strip zorgt ervoor dat ik het niet meer echt zie als een strip maar meer als een kortverhaal. Het plaatjes kijken terwijl je iets literair leest, vind ik eerder lastig en een bijkomstigheid als een belangrijk deel van het verhaal. Ik denk dus niet dat ik me snel weer zal wagen aan een literaire strip al zal ik in de toekomst misschien wel meer geneigd zijn om 10 minuten te doden met een strip als Torgal in plaats van Kiekeboe.

Prachtig getekend. De uitdrukkingen van die gezichten. Echt mooi.

Mijn eerste indruk was dat het boek me niet meteen aansprak zelfs nog minder toen ik de eerste pagina's bekeek. Er zat niet veel contrast, het was allemaal in het zwart-wit. Niet zo leuk om te lezen hé. Maar het gaf me wel voldoening nadat ik het had uitgelezen!!