De laatste getuigen
Tijdens de Tweede Wereldoorlog verloren miljoenen mensen het leven in Duitse concentratiekampen. Er waren wel overlevenden, maar die sterven langzaamaan uit. Binnenkort zullen er geen mensen meer zijn die uit de eerste hand kunnen getuigen over de verschrikkingen van de kampen. Hun herinneringen - hoe gruwelijk ook - mogen nooit verdwijnen. In dit boek worden de getuigenissen van een vijftiental slachtoffers bewaard.
Dit boek bezorgt je geen zonnige en zorgeloze namiddag. De Belgische overlevenden van de concentratiekampen vertellen over dagelijkse leven in de kampen, waar de dood altijd aanwezig was. Dat levert harde, pakkende verhalen op.
Dit boek is een bewerking van een straffe tv-documentaire van 20 jaar geleden. Een dvd met die documentaire zit er achteraan bij.
Lees een stukje
Hoe zo'n dag verliep? Of dat ooit beschreven is, hoe ge naar het toilet moet gaan, die putten, dat vuil, ge hebt geen stukske papier. Dat is dagelijks leven, dat is van 's morgens tot 's avonds, dat gewone stukske papier dat niet bestaat. Ge gaat een paar bladeren oprapen of ergens iets.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Het Achterhuis
Is dit een mens?
Allemaal willen we de hemel
Post voor mevrouw Bromley
Over het kanaal
Wat andere lezers vinden
„De laatste getuigen” van Luckas Vander Taelen & Dirk Verhofstadt:
Voor ik het boek las, verwachtte ik redelijk veel van het boek, maar zat ik wel met heel wat vragen: gaat het over de oorlog zelf?, gaat het over wat er na de oorlog gebeurde?,…Ik wist niet zo goed wat me allemaal te wachten stond.
Tot ik het boek in mijn handen nam en begon te lezen. Dat had ik helemaal niet verwacht. Nee, het was geen verhaal, het zijn allemaal gebeurtenissen in één boek gegoten. het verhaal is dus eigenlijk opgebouwd door verschillende mensen die dingen in de oorlog hebben meegemaakt, alsook een grote hoeveelheid aan geschiedenis. Is het nu een goed boek of niet? Dat kan ik niet in één overtuigende zin zeggen. Het is puur geschiedenis plus gebeurtenissen van andere mensen. Het is mooi geschreven en het is een pakkend verhaal. Aan de kaft is er niets op aan te merken. Ik vind de kaft geslaagd. Het heeft ook veel met het verhaal te maken. Een moeilijk boek was het wel. Er staan moeilijke woorden in zoals ‚conventie’ en ‚theoloog’, dus ik vind dat je eerst een goeie achtergrond nodig hebt (ook op politiek vlak) vooraleer je het boek kan doorgronden.
Een raar boek was het wel maar ik kon er een rechte lijn in vinden. Goeie schrijfstijl en een zeer geslaagde kaft, maar mijn raar gevoel bij het boek blijf ik hebben.
Dit boek geeft de reatiteit van Europa weer. Voor, tijdens en na de oorlog van 1940-1945. Het is een boek waarbij je bessef en realiteit moet samen brengen. De oorlog was een harde tijd met heel veel spijt.