
Cold Skin
Burrunga is een duf mijndorpje in Australië. Haast nooit gebeurt er iets. Op vrijdag drinken de mannen hun woede, hun frustratie en hun lust weg in de kroeg. Dan wordt de mooie tiener Colleen vermoord. In één klap is elke man in het dorp verdacht. Maar één persoon weet wat er echt gebeurde. Of zijn ze met twee?
Dit boek is een zogenaamde verse novel: een roman die in verzen geschreven is. Het is gevoelig als een gedicht en spannend als een thriller. In dit geval een topcombinatie: Cold skin leest als een trein. Je kruipt mee in het hoofd van de verdachten, in het dorpje tussen de mijn, de bergen en de rivier. Aan de rand van de rivier speelt de finale... en pas dan ontmoet je de moordenaar.
Lees een stukje
Wat er met het meisje is gebeurd,
was een ongeluk!
Ze probeerde langs me te rennen
en ik pakte haar weer vast.
Ik wist niet wat ik deed.
Ze gilde.
Ik dacht dat ze de hele buurt
zou alarmeren.
Die walging op haar gezicht!
Wist ze niet wie ik was?
Eén keer!
Ik sloeg haar maar één keer!
Wat andere lezers vinden
Omdat er korte zinnen op een blad staan (het zijn een soort van gedichten) worden er bepaalde dingen in het licht gezet, waar je in een normaal boek overheen leest. Dat geeft het boek een bepaald karakter, maakt het speciaal. Er staat vrij weinig op een blad, waardoor het vlugger leest en je het snel uit hebt. Het verhaal zelf vond ik niet zo speciaal, maar door de manier waarop het geschreven is, blijft het me bij.