Brand
De achttienjarige Roman lijkt door het leven te fietsen, maar torst een loodzware herinnering met zich mee: vier jaar geleden stierf zijn zusje in een brand, en dit trauma laait nog dagelijks op in Romans hoofd. De niet te negeren knalrode letters op de cover van dit boek maken het overduidelijk: een trauma van die omvang kan je niet negeren. En laat nu net dat zijn wat er knaagt: hoewel het hele gezin van Roman worstelt om verder te gaan met hun leven, is er niemand die de olifant in de kamer durft te benoemen, en ieder van hen blijft trappelen op de smeulende gensters.
Een ontmoeting met een bijzondere jongen die zelf worstelt met zaken waar hij geen woorden voor vindt, alsook een gebeurtenis die Romans wereld on hold zet, lijken noodzakelijk om deze verstikkende atmosfeer te counteren.
In een vonkend taaltje toont Anke ons een gebroken jongen, die zichzelf voorzichtig weer bij elkaar raapt.
Lees een stukje
Eigenlijk was het dit jaar best goed met me gegaan. Ik kon wakker worden, opstaan, me aankleden, ontbijten, douchen, zonder dat mijn hoofd gevuld was met zwaarte, of dat mijn oren suisden alsof die flapjes nog de enige uitgang waren voor al mijn gedachten. Zonder dat mijn buik een betonmolen leek. Die tijd was voorbij. Het leek alsof de brand van een week geleden gaatjes in mijn stevig gebouwde muur had geschroeid, waardoor de beelden naar binnen konden sijpelen en zich daar vermenigvuldigden met de beelden die ik verdrongen had. Honderd keer mijn zusje op de fiets. Honderd keer: 'Ga terug!'
Wat andere lezers vinden
Ik vind het een prachtig boek.👍
👎 Zelfs babyboeken zijn beter.