
Badenheim 1939
Aharon Appelfeld beschrijft het wedervaren in een Oostenrijks kuuroord dat zich opmaakt voor het jaarlijks muziekfestival. Bewoners en bezoekers, de meeste joden, maken zich op voor dit gebeuren. Net als de voorbije jaren plannen ze, roddelen ze over de artiesten en over elkaar, en becommentariëren ze alles en iedereen. Hun hunker naar het festival is zo groot dat ze blind zijn voor de onheilspellende gebeurtenissen om hen heen. Zo eist de Sanitaire Dienst (!) dat de joden zich registeren, en spiegelt ze hen een reis naar Polen voor.
Aharon Appelfeld is geboren in 1932; zijn leven en werk zijn bepaald door de Holocaust. Zijn moeder kwam om en zelf wist hij tweemaal uit een concentratiekamp te ontsnappen. Pas in 1960 zag hij zijn vader terug.
Badenheim 1939 is een huiveringwekkende novelle waarin een gemeenschap steeds geïsoleerder wordt. Als lezer anno nu leef je mee met de personages, en huiver je omdat je weet wat hen te wachten staat. Dit is een belangrijk boek, dat steeds weer nieuwe lezers vindt en uitgegroeid is tot een heuse klassieker.
Lees een stukje
Bij de Sanitaire Dienst werden de inspecties in stilte uitgevoerd. Dit was nu het centrum en vanuit dit centrum werden de draden uitgesponnen. Bij de Dienst was men nu van alles op de hoogte. Er was daar een overvloed aan kaarten, maandbladen, een bibliotheek, een mens ken daarin gaan zitten lezen en studeren als hij daar zin in had.
De dirigent liet zich registreren bij de Dienst en keerde zielsgelukkig terug. Een volledige kast met contracten, vergunningen en documenten werd hem getoond. Vreemd, zijn oude vader had een rekenboek in het Hebreeuws geschreven, ze wisten alles daar en wilden maar al te graag een mens zijn verleden laten zien - zo ver- telde de dirigent.
In de stadspoort werd een obstakel geplaatst. Er kwam niemand meer in of uit. Maar het was geen volledige blokkade...
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.