
Zeg maar tegen de juf dat ik wat later kom
Sander gelooft zijn ogen niet: zijn ouders zijn écht weg! Hij was op een parkeerterrein langs de grote weg naar Frankrijk op een speelkussen aan het spelen. Goed, hij luisterde niet toen mama hem riep... maar dat ze weg zouden gaan zónder hem, dat had hij niet verwacht. Maar nu kan hij wel lekker doen wat hij zelf wil!
Lees een stukje
Sander kijkt om zich heen. Hij heeft het warm. Het is vast een uur of twaalf, het heetste moment van de dag. Hij kan beter ergens in de schaduw gaan zitten. Maar alle schaduwplekjes zijn bezet. Onder elke boom zitten vaders en moeders met koelboxen, koffiekannen en kinderen.
Waar zouden papa en mama nu zijn? Ze kunnen toch niet zomaar zijn weggereden? Misschien staan ze een eindje verderop op hem te wachten. Heel boos, omdat hij niet wilde komen. En omdat hij een ijsje heeft aangenomen van een vreemde meneer.
Wat andere lezers vinden
ik vind het boek leuk maar er moeten meer gekleurde tekeningen op staan
nooit gelezen. 'k zal eens zoeken in de bieb.
ik heb het nog lang niet gelezen maar ik wil het eens zoeken in de bib
het lijkt een leuk boek maar ik heb het nog niet gelezen. en het lijkt ook een grappig verhaal.
ik kom nooit te laat op school.