Wij zijn even naar de verte

Dankzij deze beeldgedichten geloof je het meteen: stenen kunnen poëtisch zijn.
Wat denk je van een kei die zich om een kiezeltje bekommert? Daar hoort een wiegelied bij.
Voor de baksteen is het een stuk moeilijker. Het gedicht is er, maar je moet er zelf nog een titel bij verzinnen…

Stenen vind je overal. Grote exemplaren kom je tegen op het strand of in het park. Kleintjes op de stoep of, als je geluk hebt, tussen de groeven van je schoen. Allemaal hebben ze een eigen vorm en textuur, dus bekijk ze maar eens goed. Doen ze je aan iets of iemand denken?

Voor deze bundel liet Tineke Meirink zich verrassen door gewone en bijzondere stenen. Erik van Os maakte er speelse gedichten bij.