Toen ik uit de lucht viel en als enige een vliegtuigongeluk overleefde
Als zeventienjarige overleeft de Duitse Juliane als enige een vliegtuigongeluk. Bijna twee weken overleeft ze in het oerwoud van Peru, waar ze neerstortte. Als kind woonde ze met haar ouders in het oerwoud en dat wordt haar redding. Ze kent de eetbare planten en de gevaren van pijlstaartroggen, ze weet hoe ze de maden die zich in haar wonde nestelen, moet verwijderen. Dagen aan een stuk loopt ze door het oerwoud, uitgehongerd, gekwetst, meer dood dan levend. Tot ze gevonden wordt. Dan begint de volgende hel, want de rest van haar leven moet ze met de ramp leren leven.
Als je van een aangrijpend en waargebeurd verhaal houdt, is dit echt iets voor jou. Je leest zowel het verhaal van Julianes jeugd als van haar leven na de crash. Dat is het verhaal van een vrouw met een sterke wil en een grote droom. Haar overlevingstocht in het oerwoud brengt ook de nodige spanning met zich mee...
Lees een stukje
Op een gegeven moment zuig ik het laatste snoepje op. Iets anders durf ik niet te eten. Omdat het regentijd is zijn er vrijwel geen vruchten. Ik heb geen mes bij me en kan geen palmharten uit de stammen slaan. Vissen vangen of wortels schoonmaken kan ik ook niet. Ik weet dat veel van wat in het oerwoud groeit, giftig is, dus blijf ik ervan af als ik het niet ken. Wel drink ik veel rivierwater, dat bruin is van het slib. Misschien is dat wel de reden waarom ik geen honger heb. Ondanks mijn pogingen de tijd bij te houden raak ik toch in de war.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.