
Markus en Diana
De 13-jarige Markus is nogal een angsthaas, net als zijn vader, met wie hij na de dood van zijn moeder alleen achterblijft. Alleen als hij brieven schrijft of verhalen vertelt, zie je opeens een heel andere Markus. Hij verzamelt handtekeningen van beroemde mensen en dat lukt hem heel goed omdat hij de meest fantastische verhalen verzint.
Als de bekende en bloedmooie actrice Diana Mortensen reageert op een brief van Marcus, is dat het begin van een bizar avontuur...
Gewoon, omdat Markus en zijn vriend Sigmund de meest idiote dingen verzinnen en beleven. Maar... je moet wel gevoel voor humor hebben!!
Lees een stukje
Langzaamaan begon Markus te praten. Eerst aarzelend, toen steeds vloeiender. Zonder erbij na te denken stroomden de woorden uit zijn mond, net als toen hij over de gletsjertocht vertelde of als hij handtekeningbrieven schreef, en terwijl hij praatte, ontdekte hij dat hij Markus Simonsen niet meer was. Hij was Markus junior. Hij vertelde over de Noorse natuur, waar hij zo van hield, over grappige voorvallen op school, over jaloerse klasgenoten die niet zoveel zakgeld hadden als hij, spannende tenniswedstrijden die hij op het nippertje had weten te winnen, interessante reizen naar exotische landen, lastige roddelbladjournalisten die Markus senior achtervolgden, en de eenzaamheid van anders zijn. Want dat was hij uiteindelijk.
Wat andere lezers vinden
Ik vind het een zeer tof boek. Waarschijnlijk ook omdat ik heel veel hou van fantaseren dus zeker een aanrader wie dat ook doet. Ik zie geen minpunten, als je een tiener van het eerste middelbaar (net als ik) bent, dan lees je dit zeker.
Ik vind het echt saai. het is soms grappig maar bijna nooit.
hey, wat een toeval, 'k heb dit boek ook moeten lezen voor de kjv, ja, het lijkt heel wat, maar toch is het niet zo speciaal; oké, er zitten grappige scénes in maar de rest is gewoon gestoord (echt waar)! 7/10
Dit boek is wel OK. Het is wel grappig, en het leest vlot en ontspannen, maar ik vond het toch een beetje overroepen... Ik heb het moeten lezen voor KJV, en de stijl was leuk en apart, maar het is toch echt zo'n typisch boek dat overroepen wordt hoor!