
Lars de dwarse dromedaris
Een hele kudde dromedarissen trekt door de woestijn, op zoek naar de oase. Alleen Lars niet. Hij heeft geen zin meer om te lopen en krijgt z'n poten niet meer omhoog. Hij heeft stevig de pest in; zodanig hard zelfs dat de kudde hem achterlaat. Boze Lars ligt helemaal alleen te mokken tot er een springmuis passeert die Lars weer aan het lachen krijgt.
Dit prentenboek is er eentje in de typische stijl van Field en Bright. De vertaling op rijm van Bette Westera brengt de personages echt tot leven. Dit boek toont hoe je via humor tegenslagen weer kan ombuigen om daarna weer verder te kunnen met je dag. Het verhaal en de illustraties zijn vrolijk en aanstekelijk. Een leuk boek voor wie wel eens last heeft van een pesthumeur (iedereen dus).
Lees een stukje
'Nu huppel ik rond,'
zei de springmuis, 'maar ooit
had ik ook zo de pest aan de hitte.
Ik mokte, ik bokte,
ik luisterde nooit.
Als mijn moeder riep: Spring!'
bleef ik zitten.
Ik zat met mezelfÂ
in de knoop, net als jij.
En ik kwam er pas uit
toen ik riep: KIJK EENS BLIJ!
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.