
Het verloren meisje
Door een verbouwing thuis, logeert Iris een tijdje bij haar oma Mimi. Ze vindt het heerlijk even weg te zijn van de drukte thuis. Bovendien is Mimi een energieke, dansende en begripvolle niet-alledaagse oma waardoor elke dag een belevenis blijkt. Maar soms gedraagt Mimi zich vreemd en herkent ze Iris niet of doet ze erwten in de cake. Op een dag ontdekt Iris een oude foto van een meisje dat erg op haar lijkt, Coral. Daar wil Iris het fijne van weten...
Dit verhaal combineert mysterie – wat gebeurde er met dat verloren meisje? – met een liefdevolle kijk op dementie – het verlies van het meisje in oma – en een beetje ‘anders dan anderen’ zijn.
Lees een stukje
En dan komt het meisje. Ze heeft rood haar en is ongeveer net zo oud als ik. Ze draagt een groene jurk met een geel vestje erover en roetsjt echt razendsnel naar beneden. Het volgende moment landt ze hard met haar voeten op de grond en kijkt lachend op naar de camera. De film eindigt met haar gezicht. Alleen is het ook mijn gezicht. Precies hetzelfde. Ze heeft zelfs een spleetje tussen haar tanden.
‘Hoe kan dat nou?’ zeg ik.
‘Ik denk dat het betekent dat je een geest bent,’ zegt Mason.
Wat andere lezers vinden
ok
heel tof boek