
Het Pungelhuis
Ole is dertien als hij te weten komt dat hij wél een opa heeft. Nu is die opa dood en Oles vader erft zijn huis, het Pungelhuis. Noodgedwongen moet het gezin een tijdje in het huis gaan wonen, op de grens van Nederland en België.
Stukje bij beetje komt Ole te weten waarom zijn vader, zomaar op een dag, alle banden met Oles opa verbroken heeft. Zomaar? Nee. Maar stilaan dringt weer warmte door in dat koude, trieste Pungelhuis.
Sfeervol en spannend verhaal over hoe het verleden nooit helemaal voorbij is.
Lees een stukje
Die hangmannen bleken er zowat elke dag te zitten. En elke keer rochelde de man die Sjef heette een gore kledder op straat, echt heel toevallig – niet dus – net als ik langsfietste. Soms leek het alsof ze het over mij hadden. Dan lachten ze hard en keken ze mijn kant op. Ze vroegen een keer of ik ook rooie Piet heette, en toen zei ik: ‘Nee, ik ben Ole.’ Daar had ik meteen spijt van, want ze zongen daarna telkens ‘Olé, olé olé olééé’ als ik langsfietste. Een andere route naar huis is er niet.
Wat andere lezers vinden
Interessant - spannend - sfeervol
Ik heb het boek graag gelezen omdat het een spannend boek is en een leuk verhaal. De hoofdpersonages waren heel leuk, echt een leerrijk boek en leuk om te lezen.