Het geheugenpaleis: De vergeten kunst van het onthouden
Wanneer de journalist Joshua Foer het Amerikaans kampioenschap geheugen bezoekt raakt hij gefascineerd door het fenomenale geheugen van de deelnemers. Uiteindelijk besluit hij om het jaar erop zelf deel te nemen. In dit boek vertelt hij hoe hij zijn geheugen getraind heeft. Maar hij vraagt zich ook af wat het geheugen nu juist is en hoe we ons geheugen doorheen de geschiedenis anders zijn gaan gebruiken.
Door onze smartphones en het internet is de noodzaak om iets te onthouden haast volledig verdwenen. Als je iets niet meer weet dan kan je dat altijd en overal opzoeken. Juist daarom is het geheugenpaleis zo'n interessant boek. Foer toont je op een humoristische en toegankelijke manier tot welke ongelooflijke dingen je geheugen in staat is. Ook de geschiedenis van ons geheugen is fascinerend en wie weet kan je enkele van de tips uit het boek gebruiken bij het studeren!
Lees een stukje
Het toernooi bestond uit vijf onderdelen. Allereerst kregen de deelnemers een kwartier om een ongepubliceerd gedicht van vijftig regels, 'The Tapestry of Me', uit hun hoofd te leren. Daarna volgde het onderdeel 'namen en gezichten', waarbij ze in een kwartier zo veel mogelijk voor- en achternamen moesten proberen te memoriseren die hoorden bij negenennegentig portretfoto's. Daarna hadden ze een kwartier om een lijst met driehonderd willekeurige woorden te leren. Bij de laatste twee onderdelen, de'getallensprint' en de 'kaartensprint', kregen ze vijf minuten om een pagina met duizend willekeurige cijfers en vijf minuten om de volgorde van een geschud spel kaarten te memoriseren, eveneens binnen een uur de volgorde van tien geschudde spellen kaarten en binnen twee minuten de volgorde van één geschud spel.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.