Gouden vis
Laila is op jonge leeftijd in een oorlogssituatie bij haar moeder weggehaald en terecht gekomen bij een oude dame die haar opvoedt en verzorgt. Als die overlijdt, belandt Laila via allerlei omzwervingen in Parijs waar zij samen met de zwangere Houriya in een kelder woont. Gaandeweg bouwt ze een bestaan op en geraakt ze van een ondergronds bestaan in de geregelde samenleving. Na een verblijf in de USA en de nodige psychische problemen lukt het haar uiteindelijk haar herkomst te achterhalen.
Het is een goed geschreven, avontuurlijk verhaal dat de ogen opent voor de materiële en psychische problemen waarmee veel mensen van allochtone herkomst worstelen. Het boek is een realistisch verslag van een zoektocht naar de eigen identiteit.
Lees een stukje
Eén keer was ik begonnen: 'Heb ik je niet verteld dat ik geen ouders heb?'
Marie-Hélène had me prompt onderbroken: 'Luister Laila, nu niet. We spreken nog wel met elkaar. Maar niet nu. Ik wil het niet horen en jij wilt er niet over praten.'
Ze had gelijk. Misschien had ze begrepen dat ik niet de waarheid zou vertellen.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.