
Feun en de vloek van de sjamaan
Als de geesten de stam in de steek laten en er geen eten meer is, beslist het stamhoofd nieuwe jachtgronden te zoeken. De sjamaan wijst de stam in de richting van de ochtendzon. Maar als Feun, de dochter van de medicijnvrouw, een heldere ster ontdekt aan de kant van de middagzon, weet ze dat daar hun nieuwe stamgrond ligt. Als meisje kan ze niet op zoek gaan, daarom stuurt ze Varn, haar beste vriend, in haar plaats.
Maar ingaan tegen de wil van de sjamaan is geen goed idee. Zijn wraak is wreed en Feun kan nog maar één ding doen: vluchten.
Een verhaal dat zich afspeelt in de prehistorie. Nee, geschiedenis is niet saai - en zeker deze periode niet: een tijd waarin het leven hard was, stammen vertrouwden op hun sjamanen en medicijnvrouwen, en waarin de strijd tussen goed en kwaad al even heftig was als 25.000 jaar later.
Lees een stukje
In een kloof bij de rivier vond Feun de rode aarde die de sjamaan gebruikt om zijn lichaam bij speciale gelegenheden in te smeren. Rode oker – zo wisten de kinderen van de stam – was het bloed van de Aardmoeder zelf. Buiten de sjamaan en de medicijnvrouw zou geen van de stamleden die heilige materie ooit aanraken.
Met voorzichtige, eerbiedige gebaren vulde Feun een kom. Ze had in de donkerste tijd van de vorige winter een houtblok uitgehold en op haar vlucht meegenomen. Ze had het blok dagenlang uitgeschraapt met kwartsschilfers die ze Frag had afgetroggeld en geschuurd met zand tot de kom glanzend was en zacht als hertenhuid.
Wat andere lezers vinden
het boek was goed maar wel voorspelbaar in de avontuurlijke stukken.
het boek wordt misschien wel leuker als je alle drie de stukken leest
ik vond het een leuk boek om te lezen
sibert lippens 3TW
ik vond dit boek leuk om te lezen ook al was het voor school
Een beetje gelijkaardig met Vuurmeisje/Steen (Bracke), alleen beter.