
De schaduw van Zwarterik
Mirabella en haar voogd, meester Mandus, komen onderweg naar school vast te zitten in dichte mist. Ze zetten hun koets bij een bouwvallige herberg. De herbergier laat hen binnen, maar... wat is hij bang! Al gauw blijkt dat er in de omgeving allerlei geheimzinnige dingen gebeuren. Mirabelle gaat uitzoeken wat er precies gaande is. Verstandig? Nou, nee!
Lees een stukje
'Vaart minderen?' De ogen van de koetsier werden groot. 'Stoppen? Hier?' Hij was even stil. 'Ben je levensmoe, knul?'
'Nee hoor.' De jongen keek hem verbaasd aan. 'Hoezo?'
Het mannetje zwaaide met een vinger. 'Tis hier niet pluis, Spriet, zo waar als ik Ischias heet. Hoe eerder we hier doorheen zijn, hoe beter.'
'Wát is er dan niet pluis?'
De oude keek over zijn schouder. Hij liet zijn stem zakken en prevelde: 'De Zwarte Jager waart hier rond...' Met een dorre hand wapperde hij door de nevelslierten. 'Dit is zijn jachtgebied.'
Wat andere lezers vinden