
De dag dat ik een hond wilde zijn
Astrid is dol op honden. Wanneer ze ruzie maakt met haar vriendin en ook thuis op haar kop krijgt, voelt ze zich erg ongelukkig. Een hond heeft een beter leven, vindt ze. Als ze even later een vallende ster ziet, doet ze een wens: ze wil een hond zijn. Tot haar grote verbazing gaat haar wens in vervulling. Nu kan ze gelukkig zijn. Of toch niet...?
Lees een stukje
'Waarom mag ik niet rennen,' vroeg ik.
Maar het geluid dat uit mijn mond kwam, klonk heel anders dan ik had gedacht.
'Woef, woef, woef!' hoorde ik.
Mama aaide me over mijn hoofd.
'Ja, ja', zei ze. 'We zullen naar binnen gaan.'
Terwijl we in de lift naar de zesde verdieping zaten, begin ik langzaam, heel langzaam de stukjes bij elkaar te puzzelen: de vier behaarde benen, foei en los en woef. En hoe ik het ook wendde of keerde, telkens kwam ik bij hetzelfde uit...een hond.
Mijn wens werd vervuld.
Wat andere lezers vinden
Fantastiesch boek!
Heel leuk boek met veel fantasie!
ik vind het een heel leuk boek, alleen heel veel tekst
het lijkt me een leuk boek uit
het was een heel mooi boek en het is een mooi fantasieboek
een goed boek
stop maar met lezen het is toch beresaai!
een keer zien staan, lijkt niet zo tof
een mens kan toch niet in een hond veranderen?
niet zo veel uitleg geven, anders gaan ze je boek niet lezen. ze moeten nieuwsgierig zijn, je moet slim zijn