De boom die geen bladeren meer wou

Er was eens een boom in een bos die net leek als alle andere bomen: soms droevig en soms blij. Maar hoewel verdriet bij de andere bomen weer overgaat, bleef het bij deze boom hangen. In het hoofd van de boom bleef het winter. Dus besliste de boom dat hij geen bladeren meer wou. 

Dit poëtische prentenboek gaat op een heel subtiele manier om met een zelfgekozen einde. Welk soort einde wordt niet duidelijk gemaakt waardoor dit boek een mooie manier is om euthanasie of zelfdoding te kaderen bij jonge kinderen. De tekeningen in het prentenboek zijn sober en rustig en passen zo precies bij de stemming die het boek wil oproepen.