Ambulance

“The mass of men lead lives of quiet desperation”, dat zei de Amerikaanse auteur H.D. Thoreau ooit. In Ambulance schetst Harstad elf van die ‘levens in rustige wanhoop'. Elf personages beseffen dat ze alleen zijn als het er echt op aan komt. Zoals de psychiater die zelf aan hulp toe is bijvoorbeeld.

Maar voor de mannen en vrouwen, meisjes en jongens uit deze verhalen blijft er altijd hoop bestaan. Zolang ze maar doorgaan met het leven te leven en niet opgeven. Zolang ze maar willen zien waar de redding zich schuilhoudt. Symbool voor de hoop staat de ambulance, de hulp die nabij is, en die in elk verhaal voorkomt. Bovendien lopen de personages elkaars levens in en uit. Zo zorgen ze, samen met de ambulance, voor subtiel met elkaar verweven verhalen.

Johan Harstad schrijft precies en afgemeten, maar nooit cynisch of afstandelijk. Ambulance is een fraaie, ontroerende verhalenbundel over één stad, één ambulance en elf personages die de hand uitsteken naar jou, de lezer. Treed hun levens binnen. Red hen!